U22: Jolly Jumpers 2 vs Give and Go

De uitwedstrijd tegen de koploper waarbij onze meest ervaren center ontbreekt. Hmmmm. De vorige wedstrijd tegen JJ2 thuis hadden we met 40-72 verloren, dus het zag er op voorhand niet naar uit dat we deze naar onze hand konden zetten. Natuurlijk probeer je het, maar na een paar minuten stonden we al met 14-7 achter. JJ2 hebben vaardige spelers; layups maken ze zelfs onder het bord door, ze zijn gretig zonder dat het fysiek of gemeen wordt, en ze hebben een paar goede schutters. Maar het allerbelangrijkste, ondanks de druk die ze zetten blijft er een rust in hun team; ervaring en ze zijn op elkaar ingespeeld. Dus een maatje te groot voor ons. De 83-30 einduitslag laat dat ook wel zien, en wat wedstrijd betreft laten we het daarbij.

Want we hebben er een leerwedstrijd van gemaakt. I.p.v. gefrustreerd proberen om die winst te blijven halen, zijn we gaan kijken of we elkaar kunnen vinden tijdens een wedstrijd. Als iemand een screen zet, wacht totdat hij staat. Rol goed af. Kijk naar elkaar. Herken een aankomende center move. Snap wat de bedoeling is als iemand splitting-the-post gaat staan. Dat kun je als coach niet vanaf de kant dicteren, dat is iets dat een team zelf moet leren. Ging dat soepel? Soms. Vaak waren we gehaast. Maar er gebeurde wel wat! Er waren een leuke momenten met een screen laag tegen de baseline en de afrollende man. En leuke combinaties in passen. Dit moeten we blijven proberen, en dan begint het vanzelf steeds soepeler te lopen.

Reacties zijn gesloten.