Op 2 februari kwamen de dames uit Arnhem naar het altijd pitoreske Winterswijk voor een potje ballen. Net als wij hadden zij ook last van de tijd van het jaar, en kwamen met maar 6 spelers. En ondanks dat wij het seizoen met 11 spelers zijn begonnen, hadden ook wij (vooral door blessures) maar 6 man op de bank zitten. Gelukkig wilde Silke bijspringen om de afdeling centers wat aan te vullen, want met Amber én Anouk afwezig, zou Femke wel heel erg aan de bak moeten.
In het begin ging het wederom akelig gelijk op. Meestal liepen zij een paar punten uit en haalden wij ze dan weer in. En zo eindigde het eerste kwart in 7-6, en met de rust was het 23-22. In het tweede kwart was er een vervelend moment, waarbij een speelster van Arhem Eagles doorgleed over de vloer en met haar hoofd tegen het knie van Vera aan kwam. De doffe ’tok’ was goed te horen in de zaal! Ze had ook een sneetje in haar hoofd. En hoofdpijn natuurlijk. En dan kom je als team voor een lastige situatie te staan, want eigenlijk kan ze niet meer spelen. Ze heeft het nog wel geprobeerd, maar dat gaat dan niet. Het is lullig, maar kan gebeuren.
En met maar 5 spelers wordt het dan lastig. Het derde kwart ging het nog, met een eindstand van 34-31, maar dan beginnen die twee extra spelers het verschil te maken. Er ontstond meer ruimte in hun verdediging en daardoor gingen onze combinaties makkelijker. Eindstand 55-33; het feit dat wij in het 4e kwart 21 punt gemaakt hebben en zij slechts 2 zegt genoeg.
Het doel was te winnen, dat is gelukt, maar liever zonder zo’n blessure bij de tegenstander.